Nefesle tanıştıktan sonra kendi gercekliğimden ne kadar uzaklaştığımı fark ettim. Her nefes seansı kendimle yeniden tanıştım. Nefes benim için artık hayat demek, 'ben' demek, kendi mucizeme tanık olmak demek. Bu yolculukta YOLuma ışık tutan sevgili Şebnem, Emrah ve Ibrahim'e çok teşekkür ederim. Varlığınızı ve desteğinizi hep hissettirdiniz. Iyiki varsınız 🙏🏻

62 yaşında benim ilk katıldığım yolculuktu. Sözcüklerle ifade etmem zor olsa da, benim yolumu aydınlatan, bana ışık tutan öğretmenim oldu. Kalbimin taaa derinliklerine inip, bana sevgiyi, bağışlamayı, huzuru daha aklıma gelmeyen beni mutlu eden birçok bilgi ve his verdi. Bunları öğrendikten sonraki pişmanığım ne oldu derseniz, ŞEBNEM DENİZ'İMİ MUCİZELER KURSU’NU çok geç tanımış olmam derim. Ama bana 6-7 ayda öğrettikleri bir ömre sığacak kadar fazlaydı. İyi ki yollarımız kesişmiş sizlerle.

Bu yol, bu süreç sizi kendinize götürüyor. Varış noktası özünüz, gerçek kendiniz. Bu yolda kimseye benzemeye çalışmayın, kimse gibi olmaya çalışmayın, size ne iyi geliyor ve siz kimsiniz ona bakın. Yolda bi rehberiniz olsun ama, kaybolduğunuzda rotaya sokan, pes ettiğinizde yüreklendiren, yapabileceğinizi anlatan bi rehber, Şebnem onlardan biri, en içteni, en samimisi, en tatlısı, seviyorum seni 😊

Sevgili Emrah'ın güzel enerjisi ve birebir ilgisi ile yine muhteşem bir nefes seansı deneyimledik. Emeği geçen tüm ekibe çok teşekkürler.

Bir yol kampının ardından bende kalanlar: Çesmeköy'ün kuş sesleri içinde yemyeşil atmosferinde tüm Canım Kendim ekibinin, candan ilgisi, sıcacık gülüşleri. Koçlarımızın bitmeyen enerjisi. Sadece sözlerde değil gözlerine de yansıyan "yalnız değilsin" ifadesi. Ama en önemlisi, kendimle kurduğum içsel bağ, içsel diyalog ve sorularımın cevabının kendimde olmasını farketmek. Teşekkür ederim yol arkadaşlarım, teşekkür ederim Canım Kendim.

Kamp boyunca yaşadığım deneyimler, kendimle yüzleşmeler ve seminerler, kendime, olaylara ve insanlara bakış açımı sorgulamamı derinleştirdi. Kamptan sonra karşılaştığım insanlar daha teslimiyette, kabulde insanlar. Algıda seçicilik midir bilmiyorum ama hiç bir şey değişmedi ama her şey değişti hayatımda. İçim bi kıpır kıpır sanki 10 yaş gençleşmişim gibi. Enerjik hissediyorum kendimi.sanki o dört gün önce dünyanın yükünü omuzlarımda hisseden ben değilmişim gibi. Geceleri çok sık uyanırken artık sabah uyanıyorum uykumu almış ve dinlenmiş olarak. Kafamda bir şeyleri çözmüş olmanın hafifliği ile kendime daha iyi davranıyorum artık. Kamptan önce attığım adım beni nefes kampına getirdi. Canım Kendim bana yolu gösterdiği için hepinize şükrediyorum.

Yol'a çıkmadan önce kendimi bulma konusunda cok zorlanıyordum. Hayatımın her alanın da tıkanıyor, çıkış yolu bulamıyordum. Canım hocalarım ile yaptığımız seanslar ve dersler sonucun da "kendim olabilmemin" önemini ve buna cesaret göstererek yasamaya başlamayı öğrendim. Korkunun illüzyon olduğunu, ona tutunarak yaşamanın beni nasil durdurduğunu fark ettim. Herkesin yolu, YOL'dan geçmeli. Kendimize vereceğimiz en özel hediye.

Sevgili Şebnem ve Emrah pekçok insanın hayatına dokunan, kendine yolculuğunda büyük şevkatle yanında duran ve benim de hayatımdaki uyanışın mimarları. İyi ki varsınız, nefesinize sağlık.

Şebnem’i en iyi şefkat ve samimiyet sözcükleriyle anlatabilirim sanırım.Kendisi iyi ki tanımışım dediğim bir öğretmen,bir koç ve bir arkadaş.Varlığının iyi geldiği çok güzel bir ruh.Pek çok farklı eğitimine katıldım,hepsinde bana çok şey öğretti,çok şey hissettirdi.Paylaştığı herşey bana ilham olmaya devam ediyor.Biliyorum ki ondan öğreneceğim daha pek çok şey var ve bunun için sabırsızlanıyorum.İyi ki yollarımız kesişmiş.

Canım Kendim ekibiyle çok zor bir dönemimde tanıştım. Hem maddi hem manevi olarak çok sıkıntıdaydım. Hem hayatı hem kendimi çok sorguluyordum. Bir çıkış kapısı bulmak duyduğum her eğitime,her programa katılmaya çalışıyordum. Onlarla tanışana kadar. Önce Mucizeler Kursu sonra Yol'a katıldım. Ve  "Evet" aradığım buydu... Şimdi çok daha dinginim. Hayata ve kendime bakış açım değişti. Artık kendimi olduğum gibi, tüm eksiklerimle,kabul ediyorum ve "Nefes Aldığımı", "Yaşadığımı" hissediyorum...

Eyvah evim kirlendi oysa yeni temizlemiştim. Çocuklar en sevdiğim vazomu kırdı cok üzüldüm. Kek kabarmadı, yemek yandı, yan komşu bana kızmış, evde eksikler varmış, mobilyayı misafirin oğlu çizmiş... Ufff bi' dünya bahaneler. Öfkelenmek sınırlenmek için ya da kendini üzmek için ne çok sebep var. Canım kendim, ben seni hiç mi sevmedim? Oysa seni sevmek için ne kadar çok sebep var. Sağlıklı bir kalp, mutlu bakan bir çift göz, hissetmek için ellerim, yürümek için ayaklarım, her gün şükür etmek için binlerce sebebim var. Tabii canım kendim demek ne kadar kolaymış. Sadece gör aynaya bak da, derine en derine ne kadar mutlu gozler var. Onları ağlatma sev. O göz, o kalp seni mutlu etmek için var. Artık görüyorum. 🙏 Etrafımdaki canlara bakıp bir zamanlar benim yaptığım öfke nöbetlerimin ne kadar boş olduğunu biliyorum. Uzatılan bir elim var tutmak isteyene çok şükür. 🙏

Dört günlük NEFES kampı sonrası eve döndüğümde herkes nasıl geçti diye soruyordu. Klasik bir söylem olan anlatılmaz yaşanır cümlesinin ardından hep şöyle dedim; Çok aç olduğunuz bir anda karşınıza nefis bir yemek getirsele, afiyetle yedikten sonra ruhunuz, bedeniniz bunun hazzı ile doydu ve gevşediniz. Tadı damağınızda kalan bu yemeği düşündükçe hissettiğiniz hazzı düşünün, işte onun gibi l Öyle güzeldi ki; yemekten yorulduğunuz halde devam etmek, o lezzeti  bırak istemiyorsunuz diye anlattım. Çok nefes aldım . Her alış ile göğüs kafesim büyüdükçe oraya sevgi doldurdum. Şükürlü anlarımda kalıp, Gözyaşlarımı verdim. Sizi seyrettikçe kendimde, Şebnem’in enerjisini, Emrah’ın yalınlığını, Sevgi’nin disiplinini, ibrahim’de ki güveni gördüm. Başka gözlerde kendimi gördüm. Korkularımdan korktum. Sınırlarımı zorladım, koştum. Önce yok oldum, sonra küçük kız çocuğu Gül’ ün elinden tutum bu güne getirdim. O güzel sofradan kalkıp  döndüğümde nasıl olacak diye merak ediyordum . Rıtuelleri yapmaya çalışsam da oradaki gibi tam konsantrasyon halini yakalayamadım. Tasavvuf ile ilgili aldığım notları temize geçtim. Nefes çalışmaları sonrası hissettiklerimi yeniden okudum. Bazı şarkıların sözlerini, bazı kitaplardaki cümlelerin başka anlamlar taşıdığını farketmeye başladım. İçim neşe ile doldu, kamptan önce hep anlamlandıramadığım, takıllı kaldığım düğümler çözülmeye başladı. Daha çok yol var biliyorum. Henüz işe ve istanbul’a dönmedim. Kamp sonrası biraz böyle olmakta iyi geldi. Gerçek yaşam derdim eskiden o iş hayatına şimdi hangisi gerçek bakıyoruz birbirimize… Adım atmama vesile olduğunuz için HEPİNİZE AYRI AYRI çok teşekkür ederim.

Mucizeler Kursu; Yaradan Bilincine varmak için hazırlanmış, 1 yıl boyunca süren zihinsel terbiye yolculuğu bana göre. Zihnin kaymaya pek müsait zemininde yürümek, düşmek, kalkmak, yorulmak, dinlenmek ama hep devam etmek için güzel bir Koçum var yanımda; Şebnem. Hem güzel bir yol arkadaşı hem yol gösteren. Hem öğretmenim hem de benimle büyüyen bir öğrenci. Gerçeklerden koparan, bir masal anlatıcısı değil, aksine Hakikati kalbinden şefkatle, yumuşacık akıtan bir Öğretmen. Hayatıma kattığın tüm katkıların için minnettarım. Daha güzellerine yürümeye devam edelim, hep el ele.💗

Nefesle ilgili harika değişimler gerçekleştirilebildiğini duymuştum. Konu ile ilgili sürü kitaplar okuyup teknikleri uygulamama rağmen bir gün bende bilginin sıkıştığını farkettim. Koca bir boşluk hissi. Muhteşem bir mutfakta sınırsız malzemelerin olduğunu hayal edin. Hangi malzeme ile neyi nasıl yapacağınızı bilemediğinizi ancak, yapmak zorunda olduğunuzu.. İşte tam bu noktada hayatıma yön verecek o güzel insanlarla tanıştım :) Sevgili Şebnem, Emrah ve İbrahim.. Samimiyetleri, adanmışlıkları, bilgi birikimleri, analizleri ve donanımları sayesinde kişiyi doğru yönlendirme yetkinliğini en muhteşem şekilde ifade ve idame ettirerek sizi güvende hissettiriyorlar.. Ego bilincinden çıkıp hakikat bilinciyle tanışmak, teslimiyet duygusunu hissetmek, bildiğimiz kelimelerin aslında bilmediğimiz anlamlarının farkındalığına varmak gibi nice deneyimleri keşfetmenin hazzı ile, iyi ki 'Canım Kendim' ailesiyle kesişmiş yollarımız.. Sevgiyle 😊

Pandemi döneminde canımkendim.org bünyesinde sevgili Şebnem Deniz ve Emrah Günaçar'ın koçluklarında ilk on-line grup nefes çalışmalarını deneyimleyip ardından Eylül ayındaki YOL kampına katılan şansı insanlardan biriyim. 🙏🙏 Hem on-line grup seanslarının hem de kampın sayısız faydasını yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Söylemekten hiç bıkmayacağım; bir insanın kendisine verebileceği en güzel hediyedir Nefes, lütfen kendinizi bu hediyeden mahrum bırakmayın. 🎁🎁

Hepimiz bu dünyadaki varlığımızı bir şekilde anlamlandırmaya çalışıyoruz. Bu anlamlandırma yolculuğunda, en büyük dönüşümü Şebnem’in rehberliğinde, Mucizeler Kursu ile yaşadım. Bu yolculuğu yaparken, bu yolu daha önce yürümüş, sana eşlik edecek bir rehber gerekiyor. Şebnem, o yolun bir parçası olmuşçasına sunuyor rehberliğini. Fark etmediklerini fark ettiriyor, yorulursan duruyor, hızlanırsan hızlanıyor, o sonsuz sevgi ağı içinde bir olduğumuzu her daim hissettiriyor. Her hafta yaptığımız online buluşmaları iple çekiyor buluyorsun kendini. Çünkü her buluşmada yeni bir mum yakıyor karanlığına. Teşekkürler Mucizeler Kursu ve Teşekkürler Şebnem ve de bu yolu beraber yürüdüğüm diğer yoldaşlarım. Hayatın nasıl bir mucize olduğunu fark ettirdiğiniz için.

Mark Twain der ki: Hayatınızda iki önemli gün vardır; ilki doğdunuz gün ikincisi neden doğduğunuzu keşfettiğiniz gün! İlkinde nefes alırsınız ikincisinde yaşamaya başlarsınız... Evet “Yol” her ne kadar anlatılmaz yaşanır olsada yukarıdaki gibi nefesle birlikte yaşamaya başlıyorsunuz teşekkürler “Canım Kendim” ekibi 💐

Bundan 2-3 ay evvelinde "nefes seansı da ne be, erkek adamın ne işi var böyle antin kuntin işlerde" diyecek bir bakış açısına sahip olan ben, çok sevdiğim bir arkadaşımın nefes ile olan tecrübesini sitayişle aktarması üzerine "Canım Kendim" ile tanıştım. 20 yıldır profesyonel ses san'atçısıyım, hem konservatuvarda hem dışarıda birçok farklı hocadan mimik, diksiyon, şan, nefes ve ses teknikleri eğitimi aldım. Bunların hepsi nefes teknikleri temelli idi. Nefes kullanmayı iyi biliyorum kibiriyle bu seanslara başladım. Şunu diyebilirim ki bu nefes, o nefes değil 😊 Doğal nefes bambaşka bir derya, bundan önceki hayatım ve sonrası diye adlandırabileceğim muazzam deneyimler yaşadım, yaşıyorum ve eminim ki yaşamaya devam edeceğim. İyi ki vesile olan oldu da sevgili Şebnem'i, sevgili Emrah'ı ve sevgili İbrahim'i tanıdım. Son sözümü de sevgili İbrahim'den alıntılayarak bitireyim; "Yol açık, yol'a çık." Yaşasın CANIM KENDİM🤗✨

Mucizeler Kursu dönemi öyle bir yolculuk ki bu kendine öze ve Yaradana doğru, en sonunda seni yuvaya getiriyor . O yuvada aradığın her şey var. Ait olduğun yeri unuttuysan eğer hatırlama zamanı gel sen de çık o yola yuvaya dön. Aradığın her şey orada ve bu yolculuğa beni çıkartan ve o yuvaya ulaştıran sevgili Şebneme çok teşekkür ederim. Her türlü kafa karışıklığında her daim sıcacık şefkat dolu dokunuşlarıyla her an yolda sağlam adımlarla yürümeniz için yanınızda, yanımda. Ben şimdi  yuvaya yaklaştım ve sizlerde oradasınız sizlerle tekrar karşılaşıp birbirimizi hatırlamak için  heyecan duyuyorum. Haydi çıkın bu yolculuğa çünkü çok seviliyorsunuz.

Kamptan sonra nasılsın derseniz daha iyiyim derim çünkü nasıl olacağımızı biz seçiyoruz :) Özellikle kamp dönüşünün hemen sonrasındaki o enerjim çok yerindeydi ama tabi enerjiyi her gün aynı seviyelerde tutmak zor bazen modumun düşük olduğu, beni kızdıran durumlarla da karşılaştım ama hep bi durup düşünme fırsatı verdim kendime bu bile başlangıç için güzel bir adım bence. Ama şu anki amacım yeniden o kamp dönüşündeki enerjiyi yakalamak ve bunun için de nefesi hiç bırakmamak. Bunun için gerekli rehberlere ve yol arkadaşlarına sahip oldum en azından 🙏🙏