Canım Canım Kendim Ailesi, 
Sizlerle tanıştığım için çok mutluyum💛🥳 
En başta asıl kendimle canımmmkendimle tanıştığım için aşırı mutluyum minnettarım🙏🏼🍀🧿Hala da bilemediğim bilmediğim ne çok ben varmış benden öte.. 🌙
Ne kadar da güvenli, huzurlu, dingin ve mis gibi bir yolmuş bu çıkmaya cesaret ettiğim. Heyecanlıyım bunun için neler mümkün aşırı ilgi duyuyorum meraklıyım da.. 
Gerçekten de bedenim ne çok kayıt tutmuş öyle benim dahi anlayamadığım ve hatırlamadığım sadece şunu biliyorum anlıyorum ve hissediyorum bir şey olmuşsa olmuştur🙏🏼❣ geri dönüşü veya değişimi mümkün değildir şimdiki kendimi değiştirmek mümkündür. Geçmişimi değil. “An” aşırı keyifliymiş aşırı tutkulu hayran kaldım kalıyorum kalmaya devam etmek için neler mümkün merak ediyorum🤩✨
Ben salak gibi geçmişimin büyün yüklerini sanki Seyit onbaşı gibi sırtlanmışım da yürümeye yaşamaya nefes almaya çalışmışım sıkışmış kalmışım da haberim yokmuş ta ki sizin mucizevi enerjinizle alanınızla karşılaşana kadar🌝🌞🌈 
Ne kadar da güçlüymüşüm, bir o kadar vurdumduymazken de mutluluk ne kadar mümkünmüş🌸 mest oldum🌟 O’nu o gözleri Işıl Işıl bakan cıvıl cıvıl fıkır fıkır olan Minik Hatice’yi gördüğümde anladım 🍀 Son seansta aynada gözlerimin içine baktığımda evet ya bu dedim söz verdim böyle içime sokasım geldi zaten içimdeymiş ki sadece toprak atılmış farkettim şimdi o topraklar ile nasıl sabırla hayatıma devam etmeye çalışmışım hayretler içinde kaldım kendimi nasıl ihmal etmişim ne güzel bir şeye vesile oldunuz öyle o küçük kız çocuğunun ışığını görmeme vesile oldunuz. Allah sizden binlerce kez razı olsun 🧿🙏🏼🤍 ilk seansta yok bu sefer kendin halledersin ağlama her işini ağlayarak hallet diyen babamın sesini dinlediğimde uyandığımda resmen gözlerim yanıyordu ve sinüslerin dolmuştu şaka gibi attık bütün duygularımı kabul ediyorum babam bile olsa sesini kısıyorum dışarıdan içeriye değil içeriden dışarıya duygularımdan utanmayarak olağan ihtiyacım olduğunu bilerek şenim. Son seansta hıçkıra hıçkıra güzelliğine ağladım hayatın nasıl yük etmişim kendime kendimi ben zannettiğimi zanlar dünyasında boğulmuşum topraklar altında kalmışım da bi köklenememişim ki hayata ayaklarımı o güzel toprağa basmaya cüret edememişim aslında nasıl güzel yarattığını göremediğime ağladım ne kadar mükemmel bir güçmüş Yaradanıma güvenmek. Teslimiyet ne kadar güzelmiş❣ şimdi Miniğimin sesini özümü dinliyorum daha doğrusu dinlemeye çalışıyorum😅 Elimden geldiği kadarı ile, yeteri kadar🌸🤩😇🥰🧐🤓🤗🤤 Olan ihtiyacım olanın teslimiyeti çok güzel. Olmamalı yapmamalı -meli -malı düşüncesi olmadan kendime nasıl davrandığının deneyimini tecrübe ediyorum. Sayenizde🥳✨😘🤓 
Seanslarda bırak, nefes kendiliğinden gelir nefesi yapma diyen koçlarımın sesleri geliyor bir şeye kendimi zorladığımda olmalı ya dediğimde bazı şeyler olmazsa daha güzeli olur🧡 
Artuk Hakikatime güveniyorum💚 Onu biliyordum da fakat hissetmek ne muazzam bir şeymiş ya tadından yenmezmiş 😋🍀 
Bütün yoldaşlarımı kalplerinden öpüyorum 😘 
Yolumuz ışık olsun inşallah her daim O’nun yolundan yürümek niyetiyle💕 
Allahım yolumuzu hayır etsin🙏🏼😇 
Nefes aldım, nefes verdim,burdayımmm! Pes etmemmm, yoooook❣
Yol, yoldan çıkınca güzeeeelllll✨ 
Olabiliiirrrrrr🤗 
İçeriden dışarıdaysa kocaman kucak dolusu aşk ile satılıyorum😋🍀❣😘🤗 
Nefeslerinden öpüyorum 💚 
Spread Love 💗

Yolumu, kendimi 2 yıl sonra tekrar buldum. Hem de kelimelerle tarifsiz bir güzellikle… Kendimi çok daha sakin ve akışta hissediyorum. “Ben böyle değildim” diye diye geldim Çeşmeköy’e. Kimdim hatırladım. İyi ki geldim. İyi ki güvendim. Yine görüşeceğiz Sevgi ve selamlarımla ❤️

YOL'DAN sonra nasılım? Kendimi her geçen gün biraz daha sakin,dingin ve huzurlu hissediyorum. Sadece kendimle baş başa kalabilmenin mutlugunu yaşıyorum. En güzel etkisi bende bu oldu🙏 Artık kimsenin ne düşündüğü, ne yaptığı ile hiç ilgilenmiyorum. İşte bu durum en büyük huzuru yasatiyor bana... Dönerken içimde müthiş bir korku vardı ya yapamazsam ya olmazsa diye çok tedirgindim. Ama aksine gün geçtikçe IYILESIYORUM. İyiyim hemde hayatım boyunca olmadigim kadar iyi🙏 Siz iyi ki varsınız, iyi ki yolumuz kesişti ve bu dönüşümü başlatmamda bana YOL gösterdiniz, arkadaş, dost, kiymetlim oldunuz ❤

Sevgili Canım Kendim ekibi, dört günlük kamptan döndükten sonra öyle çok mutlu ve huzurlu hissediyorum ki etrafımdaki insanlar bile fark edip şaşırıyorlar. Kafamın içinde huzur verici bir sessizlik var. Deneyimlediğim duygular ve kazandığım dostluklar sayesinde yalnız olmadığımı aslında boşuna kendime var olmayan düşünceler ile zarar verdiğimi daha da iyi anladım. Bu hissin hiç geçmemesi için bize vermiş olduğunuz takım çantasını sonuna kadar kullanacağım. Her bir katılımcı arkadaşımı ve Canım Kendim ekibini sarıp sarmalayasım var. Kamptan sonra da ihtiyaç duyduğumuzda koçlarımızdan her zaman destek alabileceğimizi bize çok güzel yansıttılar. Bana YOL gösterdiğiniz ve hayatıma yeni bir anlam kattığınız için çok teşekkür ederim. Sizi seviyorum.

Ne söylesem az, ne yazsam yetersiz kalacak çünkü tam olarak böyle hissediyorumJ

2021 yılı itibari ile nefes ve bilinç dönüşüm çalışmalarına olan ilgim beni bu kampa taşıdı.

Yaklaşık 2 senedir, nefes çalışmalarımı online olarak öğrendiklerimle, kendim deneyimliyordum.

Kampta nefes çalışmalarındaki deneyimlerim ise bambaşkaydı…

Nefesimin limitlerini, doğal nefes akışımdaki tıkanıklıkları, koçlar ve ekip sayesinde daha fazla açabildiğimi fark ettim. Onların yönlendirmesi ve desteği bu anlamda çok kıymetliydi…

Aslında kampta deneyimlenen her bir çalışma bizi kendimize bir adım daha yakınlaştıran, bizi bizimle tanıştıran bir deneyimdi…

Yaşam boyu kendimize ne yaptığımız, nerelerde kendimizi limitlediğimiz, zihnimizin hangi düşünce örüntüleri ve yorumlarla dolu olduğunu küçük küçük fısıldayan ancak büyük farkındalıklar yaratan bir deneyimdi…

Her birimizin farklı yaşam hikayeleri, deneyimleri ve kişisel özellikleri vardı…

Kamptaki sinerji, farklılıklarımızdan çok bizi birleştiren hikayelerimizin olduğuydu…

Bölüp parçalamaktan ziyade birleştirici gücü birlikte hissetmek harikaydı…

Her bir anın dolu dolu yaşandığı 4 günlük bu kampı, en iyi deneyimleyerek anlayabiliriz…

Ve eğer ufak bir niyet varsa gönlünüzde, ne olursa olsun kendinize bu kampı hediye edin derim;)

Katılmak isteyenlere küçük bir tavsiyem olacak, kamp boyu tüm deneyimlere, çalışmalara kendinizi açmak, gerisi bahar bahçe J

Tüm yola çıkanlara, çıkmaya niyeti olanlara selam olsun…

Canım kendim ekibine ve kamp melekleri koçlara buradan tekrar teşekkür ederim.

Bize muazzam şeyler yaşattınız…

Sevgilerle….

Nefes alabileceğimi ve nefes almanın hissini 38. yaşımda öğrendim. 
Aslında hayatı yaşamak çok kolaymış. Ama 38 yıldır kimse bana bunu öğretmemiş. Ben derin karanlık kuyularda boğulmak üzereyken Canım Kendim!i farkettim ve Yol kampına katıldım. Yol kampında yaşadıklarım ve orda nefes alabildiğimi farketmek bana çok iyi geldi. O iyi halimi görünce nefesim hiç kesilmesin ve yeniden doğan Nurgül Gökçe artık yaşasın diye koç olmaya karar verdim. 38 yıllık hayatımda yaptığım en iyi şeydi nefes almak 🙏🏻 
Bu yolu bize gösteren yaşatan hocalarıma ve katkısı olan yolda tanıştığım tüm arkadaşlarıma teşekkürü borç bilirim.

Eyvah evim kirlendi oysa yeni temizlemiştim. Çocuklar en sevdiğim vazomu kırdı cok üzüldüm. Kek kabarmadı, yemek yandı, yan komşu bana kızmış, evde eksikler varmış, mobilyayı misafirin oğlu çizmiş... Ufff bi' dünya bahaneler. Öfkelenmek sınırlenmek için ya da kendini üzmek için ne çok sebep var. Canım kendim, ben seni hiç mi sevmedim? Oysa seni sevmek için ne kadar çok sebep var. Sağlıklı bir kalp, mutlu bakan bir çift göz, hissetmek için ellerim, yürümek için ayaklarım, her gün şükür etmek için binlerce sebebim var. Tabii canım kendim demek ne kadar kolaymış. Sadece gör aynaya bak da, derine en derine ne kadar mutlu gozler var. Onları ağlatma sev. O göz, o kalp seni mutlu etmek için var. Artık görüyorum. 🙏 Etrafımdaki canlara bakıp bir zamanlar benim yaptığım öfke nöbetlerimin ne kadar boş olduğunu biliyorum. Uzatılan bir elim var tutmak isteyene çok şükür. 🙏

Canım Kendim ekibiyle çok zor bir dönemimde tanıştım. Hem maddi hem manevi olarak çok sıkıntıdaydım. Hem hayatı hem kendimi çok sorguluyordum. Bir çıkış kapısı bulmak duyduğum her eğitime,her programa katılmaya çalışıyordum. Onlarla tanışana kadar. Önce Mucizeler Kursu sonra Yol'a katıldım. Ve  "Evet" aradığım buydu... Şimdi çok daha dinginim. Hayata ve kendime bakış açım değişti. Artık kendimi olduğum gibi, tüm eksiklerimle,kabul ediyorum ve "Nefes Aldığımı", "Yaşadığımı" hissediyorum...

Kamp boyunca yaşadığım deneyimler, kendimle yüzleşmeler ve seminerler, kendime, olaylara ve insanlara bakış açımı sorgulamamı derinleştirdi. Kamptan sonra karşılaştığım insanlar daha teslimiyette, kabulde insanlar. Algıda seçicilik midir bilmiyorum ama hiç bir şey değişmedi ama her şey değişti hayatımda. İçim bi kıpır kıpır sanki 10 yaş gençleşmişim gibi. Enerjik hissediyorum kendimi.sanki o dört gün önce dünyanın yükünü omuzlarımda hisseden ben değilmişim gibi. Geceleri çok sık uyanırken artık sabah uyanıyorum uykumu almış ve dinlenmiş olarak. Kafamda bir şeyleri çözmüş olmanın hafifliği ile kendime daha iyi davranıyorum artık. Kamptan önce attığım adım beni nefes kampına getirdi. Canım Kendim bana yolu gösterdiği için hepinize şükrediyorum.

Bir söz var. ”Kaybolmadan bulamazsın kendini” son 2 yılda kaybolduğumu hissettim ve bir Yol bulmalıyım dediğim yerde Yol’u gördüm. Yol’da insanların saf özleri ile buluştuğunu gözlerinde, sözlerinde görüp hissedince bir adım attım ve kendimi Yol’ da buldum. Muhteşem dört günde Nefesi ve Gerçeği iliklerime kadar hissettim, farkli insanlarin aynı yüzleşmeleri yaşamasına eşlik ettim ve kendimi buldum kendimce… Hep bildiğimiz ancak yaşarken unuttuğumuz bir çok şeyi hatırlatan samimi, fedakar, ilham verici bir ekip var Yol’da bu yüzden iyi ki deneyimledim; Her şey için sonsuz teşekkürler, herkesin Yol’ u açık olsun…

Hayatımın beni çok zorladığı bir dönemde iyi ki hayat sizleri karşıma çıkardı, iyi ki sizlerle karşılaştım ve iyi ki YOL kampına katıldım, yaşadıklarımın tarifi yok. Kampa katılmak hayatımda şimdiye kadar almış olduğum en muhteşem kararlardan biriydi. Hepinizin emeklerine ve güzel yüreklerine sağlık :) Yaşamı hissetmeye, gerçekten derinden hissetmeye başlamak ne kadar harika bir şeymiş :) Kendime izin vermek, hayatın içerisinde koşmadan, telaşsız, acele etmeden, sakin bir şekilde de var olabilmek ve bu şekilde de ilerleyebileceğim bilgisi çok iyi geldi. Ne kadar zihnimde yaşadığım, zihnimin hapishanesinde dönüp dolaşıp aslında kendi sınırlarımı daraltmış olduğumu fark ettim. Aylardır kendi üzerimde çalıştığım için aslında bunun farkındaydım fakat kamptaki fark edişim çok daha derinden oldu. Meğer benim gerçeğim sandığım halim aslında zihnimden gelen yanıltmacalarmış. Sıkışıklıklarım çözüldüğünde ve gerçekten derinden nefes alabildiğimde gerçekten yaşamanın ne demek olduğunu hissettim. Anlarımın içinde olmaya, yaşamı hissetmeye, bir çocuk saflığında hayatı yeniden keşfetmeye karar verdim. Gerçekten yaşamaya karar verdiğinde hayat mucizeye dönüşüyormuş. Bugün dünyanın sonu gibi görünen bir bitişin aslında yeni bir başlangıcın habercisi olabileceğini, yaşadığım olaylardan öğrenecek şeylerim olduğu için onları yaşadığımı, bana ne kadar çok şey öğrettiklerini, hayatın bizim için hazırladığı yeni bir yolun hep var olduğunu, aydınlıkların aslında en derin karanlıklardan sonra geldiğini kampta çok iyi anladım. Böyle güzel deneyimler yaşamama, kendi özümle buluşmama vesile olduğunuz, hayatıma dokunduğunuz ve aydınlattığınız için çooook teşekkür ederim. İyi ki varsın canım kendim ekibi, Her birimizin anlamlı yaşamları olması dileğimle ♥♥♥♥ Sizi çok seviyorum, hayatta her şeyin güzel gönüllerinizce olmasını dilerim. ♥♥♥♥♥

Yol'a çıkmadan önce kendimi bulma konusunda cok zorlanıyordum. Hayatımın her alanın da tıkanıyor, çıkış yolu bulamıyordum. Canım hocalarım ile yaptığımız seanslar ve dersler sonucun da "kendim olabilmemin" önemini ve buna cesaret göstererek yasamaya başlamayı öğrendim. Korkunun illüzyon olduğunu, ona tutunarak yaşamanın beni nasil durdurduğunu fark ettim. Herkesin yolu, YOL'dan geçmeli. Kendimize vereceğimiz en özel hediye.

Nasıl anlatılır, nerden başlanır bilmem ki? Canım Kendim ekibiyle
2020 Eylülünde ilk Yol Kampı'yla başlayan yolculuğum 2021 Kasımı'nda sonlanan ilk Nefes Koçluğu eğitimiyle güçlenerek devam ediyor.
Çok mu zor, yapabilecek miyim v.b. zihnimde deli sorularla kimi zaman gülerek kimi zaman ağlayarak eğitimi tamamladım şükür🙏🙏
Şu an içimde yol arkadaşlarımın ve eğitmenlerinin özlemi ve  nefesine aracılık edeceğim canlarla buluşacak olmanın heyecanı var.
Eğitim süresince eğitmenlerimizden sağnak yağmur gibi akan bilgilerden şaşkına dönmüş olsam da bilgiler her geçen gün daha da anlam kazanıyor ve ihtiyacım olan zamanda imdadıma yetişiyor.
Nefes koçluğu eğitimimiz sona ermesine rağmen, ilk olarak 2020 Eylülünde elimi  tutan ve  hiç bırakmayan can eğitmenlerim Şebnem Deniz, Emrah Günaçar ve Sevgi Çınar'a,  her sorunumuza çözüm üreten İbrahim Türkeli'ye, teknik desteğini esirgemeyen Umut İçli'ye, güzel anlarımızı ölümsüzleştiren Pelin Büyük'e, kısaca  tüm Canım Kendim ekibine çok çok  teşekkür  ediyorum😊😊
Şükürler olsun🙏🙏

Kamptan sonra nasılsın derseniz daha iyiyim derim çünkü nasıl olacağımızı biz seçiyoruz :) Özellikle kamp dönüşünün hemen sonrasındaki o enerjim çok yerindeydi ama tabi enerjiyi her gün aynı seviyelerde tutmak zor bazen modumun düşük olduğu, beni kızdıran durumlarla da karşılaştım ama hep bi durup düşünme fırsatı verdim kendime bu bile başlangıç için güzel bir adım bence. Ama şu anki amacım yeniden o kamp dönüşündeki enerjiyi yakalamak ve bunun için de nefesi hiç bırakmamak. Bunun için gerekli rehberlere ve yol arkadaşlarına sahip oldum en azından 🙏🙏

Dört günlük NEFES kampı sonrası eve döndüğümde herkes nasıl geçti diye soruyordu. Klasik bir söylem olan anlatılmaz yaşanır cümlesinin ardından hep şöyle dedim; Çok aç olduğunuz bir anda karşınıza nefis bir yemek getirsele, afiyetle yedikten sonra ruhunuz, bedeniniz bunun hazzı ile doydu ve gevşediniz. Tadı damağınızda kalan bu yemeği düşündükçe hissettiğiniz hazzı düşünün, işte onun gibi l Öyle güzeldi ki; yemekten yorulduğunuz halde devam etmek, o lezzeti  bırak istemiyorsunuz diye anlattım. Çok nefes aldım . Her alış ile göğüs kafesim büyüdükçe oraya sevgi doldurdum. Şükürlü anlarımda kalıp, Gözyaşlarımı verdim. Sizi seyrettikçe kendimde, Şebnem’in enerjisini, Emrah’ın yalınlığını, Sevgi’nin disiplinini, ibrahim’de ki güveni gördüm. Başka gözlerde kendimi gördüm. Korkularımdan korktum. Sınırlarımı zorladım, koştum. Önce yok oldum, sonra küçük kız çocuğu Gül’ ün elinden tutum bu güne getirdim. O güzel sofradan kalkıp  döndüğümde nasıl olacak diye merak ediyordum . Rıtuelleri yapmaya çalışsam da oradaki gibi tam konsantrasyon halini yakalayamadım. Tasavvuf ile ilgili aldığım notları temize geçtim. Nefes çalışmaları sonrası hissettiklerimi yeniden okudum. Bazı şarkıların sözlerini, bazı kitaplardaki cümlelerin başka anlamlar taşıdığını farketmeye başladım. İçim neşe ile doldu, kamptan önce hep anlamlandıramadığım, takıllı kaldığım düğümler çözülmeye başladı. Daha çok yol var biliyorum. Henüz işe ve istanbul’a dönmedim. Kamp sonrası biraz böyle olmakta iyi geldi. Gerçek yaşam derdim eskiden o iş hayatına şimdi hangisi gerçek bakıyoruz birbirimize… Adım atmama vesile olduğunuz için HEPİNİZE AYRI AYRI çok teşekkür ederim.

Hepimiz her gün uyandığımızda, kendimize yeni bir ben seçiyoruz. Ben bugün kimim? O kadar farkında olmadan, idrakten uzak benlikler seçmişim ki kendime, seçtiğim halimle kavgadaymışım hep. Hayatımda ilk kez, hiç plan yapmadan ve sorgulamadan hiç tanımadığım bir sesin çağrısına uyarak gittim aslında bu kampa. İyiki dinledim o sedi, iyiki girdim bu Yol'a. Kendimi gördüm, sevdim, affettim, teşekkür ettim. Yıllardır hep biraz nefes almak istediğimi ama hiç alamadığımı orda alınca farkettim. Panikatak anlarımın sadece nefes almaya ihtiyaç duymak olduğunu ilk seansta idrak ettim. Bu yolda bana rehberlik eden, sabah uyandığımda aldığım kocaman nefes ile yolda olmaya ve en iyi halimi seçmeye rehberlik eden başta koçlarımız Şebnem, Emrah ve Sevgi hocama, tüm canım kendim ekibine, bana 4 gün boyunca beni gösteren tüm Yol arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.

Hiç bir beklenti de olmadan sadece az huzur az dinlenme diye gittiğim bu kamp’ta nereden bilebilirdim ki kalan ömrümü bu Yol’da devam ettirmek isteyeceğimi👌🏼 Tanımadığım onca insanın içinde ‘zan’lar olmadan, cinsiyet ayrımı olmadan bir olabilmeyi, kendimi sevmeyi de korkularımla yüzleşmeyide sizde öğrendim🙏🏽 Kattığınız her bir farkındalık şu anki yaşamı o kadar güzel etkiledi ki. Kendini seven her bir bireyin tatması gerekir diye özetleyebilceğim bir atmosferdi😇 Anlatılmaz yaşanır dedirttiniz 🙏🏽 üzerine bir de bana yeni bir aile verdiniz🫶🏽 Bin şükran her birinize, iyi ki siz 🙏🏽 Emrah hocam, Şebnem hocam, İbrahim hocam, Sevgi hocam 🙏🏽

Bir yol kampının ardından bende kalanlar: Çesmeköy'ün kuş sesleri içinde yemyeşil atmosferinde tüm Canım Kendim ekibinin, candan ilgisi, sıcacık gülüşleri. Koçlarımızın bitmeyen enerjisi. Sadece sözlerde değil gözlerine de yansıyan "yalnız değilsin" ifadesi. Ama en önemlisi, kendimle kurduğum içsel bağ, içsel diyalog ve sorularımın cevabının kendimde olmasını farketmek. Teşekkür ederim yol arkadaşlarım, teşekkür ederim Canım Kendim.

Kamptan sonra, en şaşırdığım farkındalık: Marketing amaçlı söylediğini düşündüğüm „kendini sevmek“ durumunun düşünce veya istikrarlı bir performans değil bir his oldugunu anladım.
Hissetmenin de ne oldugunu ilk defa üzerinde uzunca düşünmeden, seansta „sadece“ hissettim. Romantik bir itirafmış gibi duran durumun en basit açıklaması: Aslında kendini sevme durumunu ilk defa hissettim ve bu beni her insanla ortak olan bir sevgi hissine götürdü. Kamptaki herkese çok özel, hassas bir iş yaptıkları ve bunun farkında oldukları için çok teşekkür ederim.

Pandemi döneminde canımkendim.org bünyesinde sevgili Şebnem Deniz ve Emrah Günaçar'ın koçluklarında ilk on-line grup nefes çalışmalarını deneyimleyip ardından Eylül ayındaki YOL kampına katılan şansı insanlardan biriyim. 🙏🙏 Hem on-line grup seanslarının hem de kampın sayısız faydasını yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Söylemekten hiç bıkmayacağım; bir insanın kendisine verebileceği en güzel hediyedir Nefes, lütfen kendinizi bu hediyeden mahrum bırakmayın. 🎁🎁