Sevgili Canım Kendim ekibi, dört günlük kamptan döndükten sonra öyle çok mutlu ve huzurlu hissediyorum ki etrafımdaki insanlar bile fark edip şaşırıyorlar. Kafamın içinde huzur verici bir sessizlik var. Deneyimlediğim duygular ve kazandığım dostluklar sayesinde yalnız olmadığımı aslında boşuna kendime var olmayan düşünceler ile zarar verdiğimi daha da iyi anladım. Bu hissin hiç geçmemesi için bize vermiş olduğunuz takım çantasını sonuna kadar kullanacağım. Her bir katılımcı arkadaşımı ve Canım Kendim ekibini sarıp sarmalayasım var. Kamptan sonra da ihtiyaç duyduğumuzda koçlarımızdan her zaman destek alabileceğimizi bize çok güzel yansıttılar. Bana YOL gösterdiğiniz ve hayatıma yeni bir anlam kattığınız için çok teşekkür ederim. Sizi seviyorum.
Ne söylesem az, ne yazsam yetersiz kalacak çünkü tam olarak böyle hissediyorumJ
2021 yılı itibari ile nefes ve bilinç dönüşüm çalışmalarına olan ilgim beni bu kampa taşıdı.
Yaklaşık 2 senedir, nefes çalışmalarımı online olarak öğrendiklerimle, kendim deneyimliyordum.
Kampta nefes çalışmalarındaki deneyimlerim ise bambaşkaydı…
Nefesimin limitlerini, doğal nefes akışımdaki tıkanıklıkları, koçlar ve ekip sayesinde daha fazla açabildiğimi fark ettim. Onların yönlendirmesi ve desteği bu anlamda çok kıymetliydi…
Aslında kampta deneyimlenen her bir çalışma bizi kendimize bir adım daha yakınlaştıran, bizi bizimle tanıştıran bir deneyimdi…
Yaşam boyu kendimize ne yaptığımız, nerelerde kendimizi limitlediğimiz, zihnimizin hangi düşünce örüntüleri ve yorumlarla dolu olduğunu küçük küçük fısıldayan ancak büyük farkındalıklar yaratan bir deneyimdi…
Her birimizin farklı yaşam hikayeleri, deneyimleri ve kişisel özellikleri vardı…
Kamptaki sinerji, farklılıklarımızdan çok bizi birleştiren hikayelerimizin olduğuydu…
Bölüp parçalamaktan ziyade birleştirici gücü birlikte hissetmek harikaydı…
Her bir anın dolu dolu yaşandığı 4 günlük bu kampı, en iyi deneyimleyerek anlayabiliriz…
Ve eğer ufak bir niyet varsa gönlünüzde, ne olursa olsun kendinize bu kampı hediye edin derim;)
Katılmak isteyenlere küçük bir tavsiyem olacak, kamp boyu tüm deneyimlere, çalışmalara kendinizi açmak, gerisi bahar bahçe J
Tüm yola çıkanlara, çıkmaya niyeti olanlara selam olsun…
Canım kendim ekibine ve kamp melekleri koçlara buradan tekrar teşekkür ederim.
Bize muazzam şeyler yaşattınız…
Sevgilerle….
Ben Nefesten sonra daha sakinim. (Daha önce anti depresan ilacı almama rağmen çok çabuk sinirleniyordum) Şimdi duygusal ve kontrolsüz davranışlarım oldukca azaldı. Artık mantık daha ağır basıyor Ayşe’de (eşim) bunu tasdikliyor. Yani Nefes benim hayatımda olumlu etki yarattı. Kısaca Nefes bana iyi geldi. Nefes'e geldiğim için mutluyum. (Ayşe de mutlu :) Ayrıca enerjim çok daha fazla. Hastalığımın tipik etkisi olan yapılacak işlere başlama enerjim (start enerjisi) çok çok daha iyi 2-3 senedir yapmak istediğim ama bir türlü başlayamadığım şeyleri sıraya koyup başladım.
Yol kampı uzun zamandır katılmayı istediğim çok özel bir deneyim idi. Okuduğum bir çok kitabın özeti gibiydi. Sevgili Emrah, Şebnem ve ekibiniz bizi çok özel hissettirdi. Oyunlar bizi çocukluğumuza götürdü. Kah ağladık kah güldük. Yemekler de çok güzeldi. Doğa muhteşemdi. Eğer bir hediye vermek ya da almak isterseniz Yol Kampı derim. Çok öpüyorum. Şimdiden özledim. Sevgi ve Şifa ile kalın.
Kamptan sonra, en şaşırdığım farkındalık: Marketing amaçlı söylediğini düşündüğüm „kendini sevmek“ durumunun düşünce veya istikrarlı bir performans değil bir his oldugunu anladım.
Hissetmenin de ne oldugunu ilk defa üzerinde uzunca düşünmeden, seansta „sadece“ hissettim. Romantik bir itirafmış gibi duran durumun en basit açıklaması: Aslında kendini sevme durumunu ilk defa hissettim ve bu beni her insanla ortak olan bir sevgi hissine götürdü. Kamptaki herkese çok özel, hassas bir iş yaptıkları ve bunun farkında oldukları için çok teşekkür ederim.
“Sen hiç gözlerin kapalı yürüdün mü, ben koştum” Ne var ben de koşarım dediğinizi duyar gibiyim. I ıh öyle olmuyor o iş.. Yolun başında seni yüreklendiren, koşarken yanında yoluna ışık tutan ve yolun sonunda seni saran koca yürekli insanlar olması gerekiyor.. İşte Canım Kendim’le yaşayacağın deneyim böyle birşey, ruhundaki fazlalıkları bırakırken ortaya çıkan gerçek BEN’in istediği yolu ve birlikte yürüyeceği yürekli insanları farkedeceksin. Aldığın her nefesle uyanacak, hissedeceksin. Kabuğun çatlayacak yeniden filizlenecek, renk renk açacaksın ve nihayet tünelden çıkacak ve yoluna huzurla devam edeceksin. Biz kampa 47 kişi girdik, çıktığımızda hepimiz bir olduk birbirimize can olduk, iyi ki.. YOL devam ediyor, kim tutar bizi? Tutana AŞK olsun ❤
Canım kendim kampında geçirdiğim 4 günü asla kelimelerle anlatamam.
Ben bu hayatta bedenimin ruhumun farkına varmadan ordan oraya savrularak yaşamışım… Kendimi aradığım,hayatı sorguladığım ve kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bi süreçte bu kamp karşıma çıktı ve artık hiçbir şeyin tesadüf olmadığını anladım… Yol nefes kampında ben hocalarıma adres sordum,onlar benim bu yola çıkmam için ne gerekiyorsa yaptılar.
Valizimi hazırladılar,beni giydirdiler,biletimi aldılar,elimden tuttular ve yola
çıkardılar…
Herkesin bu 4 günlük kampı
Nefes seanslarını deneyimlemesi gerekiyor,şiddetle tavsiye ediyorum herkese… Başta Emrah ve Şebnem hocama,İbrahim beye tüm koçlarımıza emeği geçen herkese çok çok teşekkür ediyorum. 🙏
Pandemi döneminde canımkendim.org bünyesinde sevgili Şebnem Deniz ve Emrah Günaçar'ın koçluklarında ilk on-line grup nefes çalışmalarını deneyimleyip ardından Eylül ayındaki YOL kampına katılan şansı insanlardan biriyim. 🙏🙏 Hem on-line grup seanslarının hem de kampın sayısız faydasını yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Söylemekten hiç bıkmayacağım; bir insanın kendisine verebileceği en güzel hediyedir Nefes, lütfen kendinizi bu hediyeden mahrum bırakmayın. 🎁🎁
Sizin dört günde 37 kardeşiniz oldu mu hiç ? Benim oldu. Hepside bu toprakların en güzel kalpli insanları. Önce bir yol çıktı karşıma sonra bir orman. Bu yolda düşmek yok, yetişen sihirli eller var tutarlar. Bitti mi sandın nefesin aldırırlar. Umudun mu yok yüklerler. Kalbin mi çarptı huzur dolu sesleriyle sakinleştirirler. Gel bir bırak kendini onların sihirli ellerine... Bu ormana, girdiğin gibi çıkamazsın seni elleriyle şifalandiran güzel kalplerin, zihnimde anlattıkları ve huzur kokulu gülümseleri var. O ormana bıraktığımız zihnimizin en ayık, gönlümüzün en çakırkeyif kahkahaları var. Hüzünlü bir sonbaharda doğdum diye bahar sevincini bunca unutmuş olamazdım. Yol bir kez düştü gönlüme. Bir yol bulmalıydım artık hüzünden uzak. Bahar kış geçmeden geldi gönlüme. Bugün döndüm kamptan, yüzümde unuttuğum çocuksu gülümsememle yeni hayatımı selamladım.
Canım Kendim ekibiyle çok zor bir dönemimde tanıştım. Hem maddi hem manevi olarak çok sıkıntıdaydım. Hem hayatı hem kendimi çok sorguluyordum. Bir çıkış kapısı bulmak duyduğum her eğitime,her programa katılmaya çalışıyordum. Onlarla tanışana kadar. Önce Mucizeler Kursu sonra Yol'a katıldım. Ve "Evet" aradığım buydu... Şimdi çok daha dinginim. Hayata ve kendime bakış açım değişti. Artık kendimi olduğum gibi, tüm eksiklerimle,kabul ediyorum ve "Nefes Aldığımı", "Yaşadığımı" hissediyorum...
Ben nefes koçu olmaya karar verdikten sonra buldum Canım Kendim ekibini ve sonrasında kampa katılman gerekiyor önce kendi nefesin dediler pek anlayamadım ilk başta. Şuanda diyebilirim ki kendime yaptığım en güzel şeylerden biri Yol kampına katılmak olmuş. Orda hayata bakış açım değişmeye başladı ve Nefes koçluğu programıyla birlikte tamamen hayata bakış açım değişti. 2. Modül den sonra şu cümleyi kurduğumu ve sonrasında benimle olan o cümle 'kalbimde kelebekler uçuşuyor' :))) Hayallerimin ötesinde bir ekiple yürüdüğüm için sonsuz kere iyiki 🙏 ve hayallerimin ötesinde yaşattıkları deneyimler için sonsuz teşekkür ederim ck ekibi ❣️ Nefes aşkı başkaymış ve bize bunu öyle güzel geçirdiler ki kelimeler tarifsiz kalır. Eğitimler boyunca bu zamana kadar ki bilgi, deneyim ve tecrübelerini bize aktarmak için büyük emek verdiler. İyiki canım kendim ekibi 🙏 öyle çok seviyorum ki! Nefes koçu arkadaşlarım ve Emrah, Şebnem, Sevgi bizi sımsıkı sarıp sarmaladığınız için teşekkür ederim ve İbrahim, Umut ve Pelin hepinizi seviyorum Yol uzun ve sizinle yürümek nasıl keyifli anlatamam. Çok sevgiler.
Bir yol kampının ardından bende kalanlar: Çesmeköy'ün kuş sesleri içinde yemyeşil atmosferinde tüm Canım Kendim ekibinin, candan ilgisi, sıcacık gülüşleri. Koçlarımızın bitmeyen enerjisi. Sadece sözlerde değil gözlerine de yansıyan "yalnız değilsin" ifadesi. Ama en önemlisi, kendimle kurduğum içsel bağ, içsel diyalog ve sorularımın cevabının kendimde olmasını farketmek. Teşekkür ederim yol arkadaşlarım, teşekkür ederim Canım Kendim.
Mark Twain der ki: Hayatınızda iki önemli gün vardır; ilki doğdunuz gün ikincisi neden doğduğunuzu keşfettiğiniz gün! İlkinde nefes alırsınız ikincisinde yaşamaya başlarsınız... Evet “Yol” her ne kadar anlatılmaz yaşanır olsada yukarıdaki gibi nefesle birlikte yaşamaya başlıyorsunuz teşekkürler “Canım Kendim” ekibi 💐
Kamp boyunca yaşadığım deneyimler, kendimle yüzleşmeler ve seminerler, kendime, olaylara ve insanlara bakış açımı sorgulamamı derinleştirdi. Kamptan sonra karşılaştığım insanlar daha teslimiyette, kabulde insanlar. Algıda seçicilik midir bilmiyorum ama hiç bir şey değişmedi ama her şey değişti hayatımda. İçim bi kıpır kıpır sanki 10 yaş gençleşmişim gibi. Enerjik hissediyorum kendimi.sanki o dört gün önce dünyanın yükünü omuzlarımda hisseden ben değilmişim gibi. Geceleri çok sık uyanırken artık sabah uyanıyorum uykumu almış ve dinlenmiş olarak. Kafamda bir şeyleri çözmüş olmanın hafifliği ile kendime daha iyi davranıyorum artık. Kamptan önce attığım adım beni nefes kampına getirdi. Canım Kendim bana yolu gösterdiği için hepinize şükrediyorum.
Hayatımın beni çok zorladığı bir dönemde iyi ki hayat sizleri karşıma çıkardı, iyi ki sizlerle karşılaştım ve iyi ki YOL kampına katıldım, yaşadıklarımın tarifi yok. Kampa katılmak hayatımda şimdiye kadar almış olduğum en muhteşem kararlardan biriydi. Hepinizin emeklerine ve güzel yüreklerine sağlık :) Yaşamı hissetmeye, gerçekten derinden hissetmeye başlamak ne kadar harika bir şeymiş :) Kendime izin vermek, hayatın içerisinde koşmadan, telaşsız, acele etmeden, sakin bir şekilde de var olabilmek ve bu şekilde de ilerleyebileceğim bilgisi çok iyi geldi. Ne kadar zihnimde yaşadığım, zihnimin hapishanesinde dönüp dolaşıp aslında kendi sınırlarımı daraltmış olduğumu fark ettim. Aylardır kendi üzerimde çalıştığım için aslında bunun farkındaydım fakat kamptaki fark edişim çok daha derinden oldu. Meğer benim gerçeğim sandığım halim aslında zihnimden gelen yanıltmacalarmış. Sıkışıklıklarım çözüldüğünde ve gerçekten derinden nefes alabildiğimde gerçekten yaşamanın ne demek olduğunu hissettim. Anlarımın içinde olmaya, yaşamı hissetmeye, bir çocuk saflığında hayatı yeniden keşfetmeye karar verdim. Gerçekten yaşamaya karar verdiğinde hayat mucizeye dönüşüyormuş. Bugün dünyanın sonu gibi görünen bir bitişin aslında yeni bir başlangıcın habercisi olabileceğini, yaşadığım olaylardan öğrenecek şeylerim olduğu için onları yaşadığımı, bana ne kadar çok şey öğrettiklerini, hayatın bizim için hazırladığı yeni bir yolun hep var olduğunu, aydınlıkların aslında en derin karanlıklardan sonra geldiğini kampta çok iyi anladım. Böyle güzel deneyimler yaşamama, kendi özümle buluşmama vesile olduğunuz, hayatıma dokunduğunuz ve aydınlattığınız için çooook teşekkür ederim. İyi ki varsın canım kendim ekibi, Her birimizin anlamlı yaşamları olması dileğimle ♥♥♥♥ Sizi çok seviyorum, hayatta her şeyin güzel gönüllerinizce olmasını dilerim. ♥♥♥♥♥
Hepimiz her gün uyandığımızda, kendimize yeni bir ben seçiyoruz. Ben bugün kimim? O kadar farkında olmadan, idrakten uzak benlikler seçmişim ki kendime, seçtiğim halimle kavgadaymışım hep. Hayatımda ilk kez, hiç plan yapmadan ve sorgulamadan hiç tanımadığım bir sesin çağrısına uyarak gittim aslında bu kampa. İyiki dinledim o sedi, iyiki girdim bu Yol'a. Kendimi gördüm, sevdim, affettim, teşekkür ettim. Yıllardır hep biraz nefes almak istediğimi ama hiç alamadığımı orda alınca farkettim. Panikatak anlarımın sadece nefes almaya ihtiyaç duymak olduğunu ilk seansta idrak ettim. Bu yolda bana rehberlik eden, sabah uyandığımda aldığım kocaman nefes ile yolda olmaya ve en iyi halimi seçmeye rehberlik eden başta koçlarımız Şebnem, Emrah ve Sevgi hocama, tüm canım kendim ekibine, bana 4 gün boyunca beni gösteren tüm Yol arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.
Benim için muhteşem bir deneyimdi. Canım Kendim ve yol arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum, hayatıma yaptıkları tüm katkıları için.
Yol'a çıkmadan önce kendimi bulma konusunda cok zorlanıyordum. Hayatımın her alanın da tıkanıyor, çıkış yolu bulamıyordum. Canım hocalarım ile yaptığımız seanslar ve dersler sonucun da "kendim olabilmemin" önemini ve buna cesaret göstererek yasamaya başlamayı öğrendim. Korkunun illüzyon olduğunu, ona tutunarak yaşamanın beni nasil durdurduğunu fark ettim. Herkesin yolu, YOL'dan geçmeli. Kendimize vereceğimiz en özel hediye.
Nefes Kampı sonrasında Nefes Koçluğu alanı, derinleşmekten korktuğum bir gelişim süreciydi. Ben kimim ki, kime ne yol göstereceğim anlayışına sahiptim. İçten içe merak ediyordum, bir yandan iş hayatıma parelel zaman ayıramam ya da öğrenir ve yapmazsam diyerek kendime engel koymaktaydım. Bir an ve bir günde karar verdim. Uçaktan atlamak istedim ve nefes farkındalığı ile hayatta ilerlemeye niyet ettim. Eğitimi ve süreçlerimi tamamladım, şu an seanslara başlayan bir nefes koçu olarak, madalyonun diğer tarafına hakim olmak paha biçilmez. Her bir seansta danışanılarımla birlikte yol alabildiğim için şanslıyım. Kendime yaptığım bu özel yolculuk için kendimi yürekten tebrik ediyorum. Hayatlarında gerçek bir farkındalık yaşamak isteyen cesur canlara can olmaya, nefesi daha tutkuyla yaşamaya ve yaşatmaya niyet ettim. Nefes Koçu olmak için yapmanız gereken ya da sahip olmanız gereken hiç bir şey yok, nefesin büyüsüyle o heyecanı yeniden canlandırmak için nefis bir kaynak var. O kaynak özünden gelen aşk, aşkı dinle ve kendine bu fırsatı ver! Bu yol bambaşka ve denemeye değer 🙏🏻 Şebnem Hocam, Emrah Hocam ve Sevgi Hocamızın liderliğinde iliklerimize işleyene kadar anlatan ustaların ve Canım Kendim’in bir parçası olmaktan ötürü gurur duyuyorum.
Nefes alabileceğimi ve nefes almanın hissini 38. yaşımda öğrendim.
Aslında hayatı yaşamak çok kolaymış. Ama 38 yıldır kimse bana bunu öğretmemiş. Ben derin karanlık kuyularda boğulmak üzereyken Canım Kendim!i farkettim ve Yol kampına katıldım. Yol kampında yaşadıklarım ve orda nefes alabildiğimi farketmek bana çok iyi geldi. O iyi halimi görünce nefesim hiç kesilmesin ve yeniden doğan Nurgül Gökçe artık yaşasın diye koç olmaya karar verdim. 38 yıllık hayatımda yaptığım en iyi şeydi nefes almak 🙏🏻
Bu yolu bize gösteren yaşatan hocalarıma ve katkısı olan yolda tanıştığım tüm arkadaşlarıma teşekkürü borç bilirim.