“Sen hiç gözlerin kapalı yürüdün mü, ben koştum” Ne var ben de koşarım dediğinizi duyar gibiyim. I ıh öyle olmuyor o iş.. Yolun başında seni yüreklendiren, koşarken yanında yoluna ışık tutan ve yolun sonunda seni saran koca yürekli insanlar olması gerekiyor.. İşte Canım Kendim’le yaşayacağın deneyim böyle birşey, ruhundaki fazlalıkları bırakırken ortaya çıkan gerçek BEN’in istediği yolu ve birlikte yürüyeceği yürekli insanları farkedeceksin. Aldığın her nefesle uyanacak, hissedeceksin. Kabuğun çatlayacak yeniden filizlenecek, renk renk açacaksın ve nihayet tünelden çıkacak ve yoluna huzurla devam edeceksin. Biz kampa 47 kişi girdik, çıktığımızda hepimiz bir olduk birbirimize can olduk, iyi ki.. YOL devam ediyor, kim tutar bizi? Tutana AŞK olsun ❤

Nefes alabileceğimi ve nefes almanın hissini 38. yaşımda öğrendim. 
Aslında hayatı yaşamak çok kolaymış. Ama 38 yıldır kimse bana bunu öğretmemiş. Ben derin karanlık kuyularda boğulmak üzereyken Canım Kendim!i farkettim ve Yol kampına katıldım. Yol kampında yaşadıklarım ve orda nefes alabildiğimi farketmek bana çok iyi geldi. O iyi halimi görünce nefesim hiç kesilmesin ve yeniden doğan Nurgül Gökçe artık yaşasın diye koç olmaya karar verdim. 38 yıllık hayatımda yaptığım en iyi şeydi nefes almak 🙏🏻 
Bu yolu bize gösteren yaşatan hocalarıma ve katkısı olan yolda tanıştığım tüm arkadaşlarıma teşekkürü borç bilirim.

Canım Kendim ekibiyle çok zor bir dönemimde tanıştım. Hem maddi hem manevi olarak çok sıkıntıdaydım. Hem hayatı hem kendimi çok sorguluyordum. Bir çıkış kapısı bulmak duyduğum her eğitime,her programa katılmaya çalışıyordum. Onlarla tanışana kadar. Önce Mucizeler Kursu sonra Yol'a katıldım. Ve  "Evet" aradığım buydu... Şimdi çok daha dinginim. Hayata ve kendime bakış açım değişti. Artık kendimi olduğum gibi, tüm eksiklerimle,kabul ediyorum ve "Nefes Aldığımı", "Yaşadığımı" hissediyorum...

Pandemi döneminde canımkendim.org bünyesinde sevgili Şebnem Deniz ve Emrah Günaçar'ın koçluklarında ilk on-line grup nefes çalışmalarını deneyimleyip ardından Eylül ayındaki YOL kampına katılan şansı insanlardan biriyim. 🙏🙏 Hem on-line grup seanslarının hem de kampın sayısız faydasını yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Söylemekten hiç bıkmayacağım; bir insanın kendisine verebileceği en güzel hediyedir Nefes, lütfen kendinizi bu hediyeden mahrum bırakmayın. 🎁🎁

Hiç bir beklenti de olmadan sadece az huzur az dinlenme diye gittiğim bu kamp’ta nereden bilebilirdim ki kalan ömrümü bu Yol’da devam ettirmek isteyeceğimi👌🏼 Tanımadığım onca insanın içinde ‘zan’lar olmadan, cinsiyet ayrımı olmadan bir olabilmeyi, kendimi sevmeyi de korkularımla yüzleşmeyide sizde öğrendim🙏🏽 Kattığınız her bir farkındalık şu anki yaşamı o kadar güzel etkiledi ki. Kendini seven her bir bireyin tatması gerekir diye özetleyebilceğim bir atmosferdi😇 Anlatılmaz yaşanır dedirttiniz 🙏🏽 üzerine bir de bana yeni bir aile verdiniz🫶🏽 Bin şükran her birinize, iyi ki siz 🙏🏽 Emrah hocam, Şebnem hocam, İbrahim hocam, Sevgi hocam 🙏🏽

Eyvah evim kirlendi oysa yeni temizlemiştim. Çocuklar en sevdiğim vazomu kırdı cok üzüldüm. Kek kabarmadı, yemek yandı, yan komşu bana kızmış, evde eksikler varmış, mobilyayı misafirin oğlu çizmiş... Ufff bi' dünya bahaneler. Öfkelenmek sınırlenmek için ya da kendini üzmek için ne çok sebep var. Canım kendim, ben seni hiç mi sevmedim? Oysa seni sevmek için ne kadar çok sebep var. Sağlıklı bir kalp, mutlu bakan bir çift göz, hissetmek için ellerim, yürümek için ayaklarım, her gün şükür etmek için binlerce sebebim var. Tabii canım kendim demek ne kadar kolaymış. Sadece gör aynaya bak da, derine en derine ne kadar mutlu gozler var. Onları ağlatma sev. O göz, o kalp seni mutlu etmek için var. Artık görüyorum. 🙏 Etrafımdaki canlara bakıp bir zamanlar benim yaptığım öfke nöbetlerimin ne kadar boş olduğunu biliyorum. Uzatılan bir elim var tutmak isteyene çok şükür. 🙏

Ben Nefesten sonra daha sakinim. (Daha önce anti depresan ilacı almama rağmen çok çabuk sinirleniyordum) Şimdi duygusal ve kontrolsüz davranışlarım oldukca azaldı. Artık mantık daha ağır basıyor Ayşe’de (eşim) bunu tasdikliyor. Yani Nefes benim hayatımda olumlu etki yarattı. Kısaca Nefes bana iyi geldi. Nefes'e geldiğim için mutluyum. (Ayşe de mutlu :) Ayrıca enerjim çok daha fazla. Hastalığımın tipik etkisi olan yapılacak işlere başlama enerjim (start enerjisi) çok çok daha iyi 2-3 senedir yapmak istediğim ama bir türlü başlayamadığım şeyleri sıraya koyup başladım.

Ben nefes koçu olmaya karar verdikten sonra buldum Canım Kendim ekibini ve sonrasında kampa katılman gerekiyor önce kendi nefesin dediler pek anlayamadım ilk başta. Şuanda diyebilirim ki kendime yaptığım en güzel şeylerden biri Yol kampına katılmak olmuş. Orda hayata bakış açım değişmeye başladı ve Nefes koçluğu programıyla birlikte tamamen hayata bakış açım değişti. 2. Modül den sonra şu cümleyi kurduğumu ve sonrasında benimle olan o cümle 'kalbimde kelebekler uçuşuyor' :)))  Hayallerimin ötesinde bir ekiple yürüdüğüm için sonsuz kere iyiki 🙏 ve hayallerimin ötesinde yaşattıkları deneyimler için sonsuz teşekkür ederim ck ekibi ❣️ Nefes aşkı başkaymış ve bize bunu öyle güzel geçirdiler ki kelimeler tarifsiz kalır. Eğitimler boyunca bu zamana kadar ki bilgi, deneyim ve tecrübelerini bize aktarmak için büyük emek verdiler. İyiki canım kendim ekibi 🙏 öyle çok seviyorum ki! Nefes koçu arkadaşlarım ve Emrah, Şebnem, Sevgi bizi sımsıkı sarıp sarmaladığınız için teşekkür ederim ve İbrahim, Umut ve Pelin hepinizi seviyorum Yol uzun ve sizinle yürümek nasıl keyifli anlatamam. Çok sevgiler.

Yolumu, kendimi 2 yıl sonra tekrar buldum. Hem de kelimelerle tarifsiz bir güzellikle… Kendimi çok daha sakin ve akışta hissediyorum. “Ben böyle değildim” diye diye geldim Çeşmeköy’e. Kimdim hatırladım. İyi ki geldim. İyi ki güvendim. Yine görüşeceğiz Sevgi ve selamlarımla ❤️

Bir yol kampının ardından bende kalanlar: Çesmeköy'ün kuş sesleri içinde yemyeşil atmosferinde tüm Canım Kendim ekibinin, candan ilgisi, sıcacık gülüşleri. Koçlarımızın bitmeyen enerjisi. Sadece sözlerde değil gözlerine de yansıyan "yalnız değilsin" ifadesi. Ama en önemlisi, kendimle kurduğum içsel bağ, içsel diyalog ve sorularımın cevabının kendimde olmasını farketmek. Teşekkür ederim yol arkadaşlarım, teşekkür ederim Canım Kendim.

Hepimiz her gün uyandığımızda, kendimize yeni bir ben seçiyoruz. Ben bugün kimim? O kadar farkında olmadan, idrakten uzak benlikler seçmişim ki kendime, seçtiğim halimle kavgadaymışım hep. Hayatımda ilk kez, hiç plan yapmadan ve sorgulamadan hiç tanımadığım bir sesin çağrısına uyarak gittim aslında bu kampa. İyiki dinledim o sedi, iyiki girdim bu Yol'a. Kendimi gördüm, sevdim, affettim, teşekkür ettim. Yıllardır hep biraz nefes almak istediğimi ama hiç alamadığımı orda alınca farkettim. Panikatak anlarımın sadece nefes almaya ihtiyaç duymak olduğunu ilk seansta idrak ettim. Bu yolda bana rehberlik eden, sabah uyandığımda aldığım kocaman nefes ile yolda olmaya ve en iyi halimi seçmeye rehberlik eden başta koçlarımız Şebnem, Emrah ve Sevgi hocama, tüm canım kendim ekibine, bana 4 gün boyunca beni gösteren tüm Yol arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.

Yol'a çıkmadan önce kendimi bulma konusunda cok zorlanıyordum. Hayatımın her alanın da tıkanıyor, çıkış yolu bulamıyordum. Canım hocalarım ile yaptığımız seanslar ve dersler sonucun da "kendim olabilmemin" önemini ve buna cesaret göstererek yasamaya başlamayı öğrendim. Korkunun illüzyon olduğunu, ona tutunarak yaşamanın beni nasil durdurduğunu fark ettim. Herkesin yolu, YOL'dan geçmeli. Kendimize vereceğimiz en özel hediye.

Kamptan sonra nasılsın derseniz daha iyiyim derim çünkü nasıl olacağımızı biz seçiyoruz :) Özellikle kamp dönüşünün hemen sonrasındaki o enerjim çok yerindeydi ama tabi enerjiyi her gün aynı seviyelerde tutmak zor bazen modumun düşük olduğu, beni kızdıran durumlarla da karşılaştım ama hep bi durup düşünme fırsatı verdim kendime bu bile başlangıç için güzel bir adım bence. Ama şu anki amacım yeniden o kamp dönüşündeki enerjiyi yakalamak ve bunun için de nefesi hiç bırakmamak. Bunun için gerekli rehberlere ve yol arkadaşlarına sahip oldum en azından 🙏🙏

Bir söz var. ”Kaybolmadan bulamazsın kendini” son 2 yılda kaybolduğumu hissettim ve bir Yol bulmalıyım dediğim yerde Yol’u gördüm. Yol’da insanların saf özleri ile buluştuğunu gözlerinde, sözlerinde görüp hissedince bir adım attım ve kendimi Yol’ da buldum. Muhteşem dört günde Nefesi ve Gerçeği iliklerime kadar hissettim, farkli insanlarin aynı yüzleşmeleri yaşamasına eşlik ettim ve kendimi buldum kendimce… Hep bildiğimiz ancak yaşarken unuttuğumuz bir çok şeyi hatırlatan samimi, fedakar, ilham verici bir ekip var Yol’da bu yüzden iyi ki deneyimledim; Her şey için sonsuz teşekkürler, herkesin Yol’ u açık olsun…

Nasıl anlatılır, nerden başlanır bilmem ki? Canım Kendim ekibiyle
2020 Eylülünde ilk Yol Kampı'yla başlayan yolculuğum 2021 Kasımı'nda sonlanan ilk Nefes Koçluğu eğitimiyle güçlenerek devam ediyor.
Çok mu zor, yapabilecek miyim v.b. zihnimde deli sorularla kimi zaman gülerek kimi zaman ağlayarak eğitimi tamamladım şükür🙏🙏
Şu an içimde yol arkadaşlarımın ve eğitmenlerinin özlemi ve  nefesine aracılık edeceğim canlarla buluşacak olmanın heyecanı var.
Eğitim süresince eğitmenlerimizden sağnak yağmur gibi akan bilgilerden şaşkına dönmüş olsam da bilgiler her geçen gün daha da anlam kazanıyor ve ihtiyacım olan zamanda imdadıma yetişiyor.
Nefes koçluğu eğitimimiz sona ermesine rağmen, ilk olarak 2020 Eylülünde elimi  tutan ve  hiç bırakmayan can eğitmenlerim Şebnem Deniz, Emrah Günaçar ve Sevgi Çınar'a,  her sorunumuza çözüm üreten İbrahim Türkeli'ye, teknik desteğini esirgemeyen Umut İçli'ye, güzel anlarımızı ölümsüzleştiren Pelin Büyük'e, kısaca  tüm Canım Kendim ekibine çok çok  teşekkür  ediyorum😊😊
Şükürler olsun🙏🙏

Canım Canım Kendim Ailesi, 
Sizlerle tanıştığım için çok mutluyum💛🥳 
En başta asıl kendimle canımmmkendimle tanıştığım için aşırı mutluyum minnettarım🙏🏼🍀🧿Hala da bilemediğim bilmediğim ne çok ben varmış benden öte.. 🌙
Ne kadar da güvenli, huzurlu, dingin ve mis gibi bir yolmuş bu çıkmaya cesaret ettiğim. Heyecanlıyım bunun için neler mümkün aşırı ilgi duyuyorum meraklıyım da.. 
Gerçekten de bedenim ne çok kayıt tutmuş öyle benim dahi anlayamadığım ve hatırlamadığım sadece şunu biliyorum anlıyorum ve hissediyorum bir şey olmuşsa olmuştur🙏🏼❣ geri dönüşü veya değişimi mümkün değildir şimdiki kendimi değiştirmek mümkündür. Geçmişimi değil. “An” aşırı keyifliymiş aşırı tutkulu hayran kaldım kalıyorum kalmaya devam etmek için neler mümkün merak ediyorum🤩✨
Ben salak gibi geçmişimin büyün yüklerini sanki Seyit onbaşı gibi sırtlanmışım da yürümeye yaşamaya nefes almaya çalışmışım sıkışmış kalmışım da haberim yokmuş ta ki sizin mucizevi enerjinizle alanınızla karşılaşana kadar🌝🌞🌈 
Ne kadar da güçlüymüşüm, bir o kadar vurdumduymazken de mutluluk ne kadar mümkünmüş🌸 mest oldum🌟 O’nu o gözleri Işıl Işıl bakan cıvıl cıvıl fıkır fıkır olan Minik Hatice’yi gördüğümde anladım 🍀 Son seansta aynada gözlerimin içine baktığımda evet ya bu dedim söz verdim böyle içime sokasım geldi zaten içimdeymiş ki sadece toprak atılmış farkettim şimdi o topraklar ile nasıl sabırla hayatıma devam etmeye çalışmışım hayretler içinde kaldım kendimi nasıl ihmal etmişim ne güzel bir şeye vesile oldunuz öyle o küçük kız çocuğunun ışığını görmeme vesile oldunuz. Allah sizden binlerce kez razı olsun 🧿🙏🏼🤍 ilk seansta yok bu sefer kendin halledersin ağlama her işini ağlayarak hallet diyen babamın sesini dinlediğimde uyandığımda resmen gözlerim yanıyordu ve sinüslerin dolmuştu şaka gibi attık bütün duygularımı kabul ediyorum babam bile olsa sesini kısıyorum dışarıdan içeriye değil içeriden dışarıya duygularımdan utanmayarak olağan ihtiyacım olduğunu bilerek şenim. Son seansta hıçkıra hıçkıra güzelliğine ağladım hayatın nasıl yük etmişim kendime kendimi ben zannettiğimi zanlar dünyasında boğulmuşum topraklar altında kalmışım da bi köklenememişim ki hayata ayaklarımı o güzel toprağa basmaya cüret edememişim aslında nasıl güzel yarattığını göremediğime ağladım ne kadar mükemmel bir güçmüş Yaradanıma güvenmek. Teslimiyet ne kadar güzelmiş❣ şimdi Miniğimin sesini özümü dinliyorum daha doğrusu dinlemeye çalışıyorum😅 Elimden geldiği kadarı ile, yeteri kadar🌸🤩😇🥰🧐🤓🤗🤤 Olan ihtiyacım olanın teslimiyeti çok güzel. Olmamalı yapmamalı -meli -malı düşüncesi olmadan kendime nasıl davrandığının deneyimini tecrübe ediyorum. Sayenizde🥳✨😘🤓 
Seanslarda bırak, nefes kendiliğinden gelir nefesi yapma diyen koçlarımın sesleri geliyor bir şeye kendimi zorladığımda olmalı ya dediğimde bazı şeyler olmazsa daha güzeli olur🧡 
Artuk Hakikatime güveniyorum💚 Onu biliyordum da fakat hissetmek ne muazzam bir şeymiş ya tadından yenmezmiş 😋🍀 
Bütün yoldaşlarımı kalplerinden öpüyorum 😘 
Yolumuz ışık olsun inşallah her daim O’nun yolundan yürümek niyetiyle💕 
Allahım yolumuzu hayır etsin🙏🏼😇 
Nefes aldım, nefes verdim,burdayımmm! Pes etmemmm, yoooook❣
Yol, yoldan çıkınca güzeeeelllll✨ 
Olabiliiirrrrrr🤗 
İçeriden dışarıdaysa kocaman kucak dolusu aşk ile satılıyorum😋🍀❣😘🤗 
Nefeslerinden öpüyorum 💚 
Spread Love 💗

YOL'DAN sonra nasılım? Kendimi her geçen gün biraz daha sakin,dingin ve huzurlu hissediyorum. Sadece kendimle baş başa kalabilmenin mutlugunu yaşıyorum. En güzel etkisi bende bu oldu🙏 Artık kimsenin ne düşündüğü, ne yaptığı ile hiç ilgilenmiyorum. İşte bu durum en büyük huzuru yasatiyor bana... Dönerken içimde müthiş bir korku vardı ya yapamazsam ya olmazsa diye çok tedirgindim. Ama aksine gün geçtikçe IYILESIYORUM. İyiyim hemde hayatım boyunca olmadigim kadar iyi🙏 Siz iyi ki varsınız, iyi ki yolumuz kesişti ve bu dönüşümü başlatmamda bana YOL gösterdiniz, arkadaş, dost, kiymetlim oldunuz ❤

Canım kendim kampında geçirdiğim 4 günü asla kelimelerle anlatamam.

Ben bu hayatta bedenimin ruhumun farkına varmadan ordan oraya savrularak yaşamışım… Kendimi aradığım,hayatı sorguladığım ve kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bi süreçte bu kamp karşıma çıktı ve artık hiçbir şeyin tesadüf olmadığını anladım… Yol nefes kampında ben hocalarıma adres sordum,onlar benim bu yola çıkmam için ne gerekiyorsa yaptılar.

Valizimi hazırladılar,beni giydirdiler,biletimi aldılar,elimden tuttular ve yola  

çıkardılar…

Herkesin bu 4 günlük kampı

Nefes seanslarını deneyimlemesi gerekiyor,şiddetle tavsiye ediyorum herkese… Başta Emrah ve Şebnem hocama,İbrahim beye tüm koçlarımıza emeği geçen herkese çok çok teşekkür ediyorum. 🙏

Tekstil mühendisiyim ve hayalim olan bu mesleği severek gerçekleştiren ender şanslılardanım. Sadece merak nedeniyle katıldığım Yol kampında yaşadığım tarifsiz deneyimi anlayabilmek ve nefesin mucizesini sevdiklerime anlatabilmek için nefes koçluğu programına katıldım. Kelimelere dökemeyeceğim anları koçluk eğitiminde daha çok yaşadım ve Şebnem’in sert denebilecek bir uyarısıyla kendime geldim. Meğer ben anlamaya çalışarak hayatı kaçırıyormuşum. Aslında hayat anlamaya çalışarak değil,hissederek özgürce yaşanacak bir süreçmiş. Bu farkındalığı hayatımın her alanına yaymak ve nefesi derinlemesine yaşamak için koçluğa hayatımda yer açmaya niyetliyim. Hayatımda yepyeni bir alana giriş yapmama vesile olan Şebnem,Emrah,Sevgi ve tüm CK ekibine sonsuz teşekkürlerimle…

Kamptan sonra, en şaşırdığım farkındalık: Marketing amaçlı söylediğini düşündüğüm „kendini sevmek“ durumunun düşünce veya istikrarlı bir performans değil bir his oldugunu anladım.
Hissetmenin de ne oldugunu ilk defa üzerinde uzunca düşünmeden, seansta „sadece“ hissettim. Romantik bir itirafmış gibi duran durumun en basit açıklaması: Aslında kendini sevme durumunu ilk defa hissettim ve bu beni her insanla ortak olan bir sevgi hissine götürdü. Kamptaki herkese çok özel, hassas bir iş yaptıkları ve bunun farkında oldukları için çok teşekkür ederim.